PETIT CANICHE DE LA HOUSSAYE

We doen er niet geheimzinnig over: ook bij de poedel komen ras specifieke afwijkingen voor.
Voor een aantal van deze afwijkingen zijn tests beschikbaar waardoor goede fokkers de verspreiding zo beperkt mogelijk trachten te houden.
Met als doel een zo gezond mogelijke poedel te fokken.

Welke afwijkingen komen ervoor?

HD Heupdysplasie 
Het ontstaan van heupdysplasie wordt bepaald door omgevingsfactoren en het genetisch materiaal van de hond. De genetische component wordt door enkele hoofd genen bepaald. Selectie op deze genen is mogelijk en wordt door vele goede fokkers toegepast. Omgevingsfactoren kunnen de ernst en het tijdstip van optreden van heupdysplasie doen veranderen. Voeding van de honden is een van de belangrijkste factoren. Een te energierijke voeding bevordert het ontstaan van heupdysplasie door langs de ene kant een te snelle groei en langs de andere kant overgewicht. Ook onevenwichtige belasting van de hond zal de heupdysplasie verergeren.

PRA Progressieve retina atrofie
Progressieve retina atrofie (PRA) is een aandoening waarbij het netvlies verslechtert. De term progressieve retina atrofie wordt gebruikt om meerdere typen erfelijke aandoeningen van het netvlies te omschrijven. Nachtblindheid is een van de eerste symptomen van PRA, wat zich kenmerkt door verminderd zicht in de schemer- en avonduren waarbij de pupil vergroot is en de pupilreflexen vertraagd optreden. Het zal uiteindelijk leiden tot totale blindheid.
De diagnose wordt gesteld op basis van de verschijnselen en bevindingen bij het lichamelijk onderzoek en een uitgebreid oogonderzoek. Voor de poedel  is een DNA-test voor deze aandoening beschikbaar, zodat het al mogelijk is om voordat de verschijnselen ontstaan, vast te stellen of de hond aan de aandoening lijdt en waardoor dragers en lijders uitgesloten kunnen worden van de fokkerij.

VWD Von Willebrand Disease (‘bloedstollingsziekte’)
Von Willebrands ziekte is een aandoening van de bloedstolling. Door een tekort aan of een onjuiste werking van een eiwit dat betrokken is bij de bloedstolling, de Von Willebrand factor (vWF), ontstaan problemen met de bloedstolling. Dit eiwit zorgt voor een verbinding tussen de bloedplaatjes en de bloedvatwand en is betrokken bij het activeringsproces van andere stollingsfactoren. Honden waarbij dit eiwit ontbreekt of afwijkend is, hebben een verstoorde bloedstolling, waardoor wonden slecht genezen en hevige bloedingen kunnen ontstaan. Afhankelijk van de mate van het tekort aan deze stollingsfactor verschillen de verschijnselen van gering tot zeer ernstig.
De diagnose wordt gesteld op basis van de verschijnselen en bevindingen bij het lichamelijk onderzoek en een bloedonderzoek naar de stollingsfactoren. Voor de poedel is er een DNA-test voor deze aandoening beschikbaar, zodat het al mogelijk is om voordat de verschijnselen ontstaan, vast te stellen of de hond aan de aandoening lijdt en waardoor dragers en lijders uitgesloten kunnen worden van de fokkerij.

NE Neonatale Encefalopathie
Pups sterven op jonge leeftijd aan deze ziekte.Voor deze ziekte is een DNA test beschikbaar. Bij de poedel is het toegestaan te fokken met een hond die drager is als daar tegenover een hond staat die vrij is, dus minimaal één van beide ouders moet getest en vrij zijn.

Lijders zijn er niet want die sterven een vroege dood +/- 3 weken oud.

DM Degeneratieve Myelopathy
Degeneratieve myelopathie is een aandoening van het ruggenmerg, waarbij de zenuwvezels langzaamaan vervallen. De verschijnselen worden vaak zichtbaar vanaf een leeftijd van 5 tot 8 jaar, maar ook al op veel jongere leeftijd kunnen verschijnselen in meer of mindere mate optreden. Vooral dronkemansgang/zwalken en spierzwakte in de achterpoten worden gezien. De aandoening wordt steeds erger. In enkele maanden tot een jaar tijd ontstaat een ernstig verminderde functie van de achterpoten en kunnen deze nauwelijks meer worden gebruikt. Ook kan de hond incontinent worden door uitval van zenuwen die betrokken zijn bij de blaas en darmen.
Het stellen van de diagnose is lastig en gebeurt op basis van uitsluiting van andere aandoeningen met dezelfde symptomen. De diagnose kan worden gesteld op basis van de verschijnselen en bevindingen van het lichamelijk onderzoek, aangevuld met röntgenfoto’s, MRI-scan en/of CT-scan om andere aandoeningen uit te kunnen sluiten. Indien de hond komt te overlijden, kan autopsie eventueel nog meer duidelijkheid verschaffen. Er is een DNA-test beschikbaar voor deze aandoening.
Gelukkig komt deze aandoening bij de poedel zelden voor.

MH Maligne Hyperthermia
letterlijk vertaald: kwaadaardige oververhitting, is een erfelijke aandoening die voor kan komen bij alle hondenrassen, varkens en mensen en kan leiden tot sterfte. Niet te verwarren met ‘gewone’ oververhitting door wild spelen met tropische temperaturen of bijvoorbeeld opsluiting in een te warme auto.
Deze ziekte wordt veroorzaakt door een fout in de calciumstofwisseling van de skeletspieren. Calcium speelt een belangrijke rol in het samentrekmechanisme van de spiercellen. Bij dieren die aan deze aandoening lijden is er een te hoog gehalte aan calcium, hetgeen leidt tot hevige spiersamentrekkingen, bovenmatige verzuring en een overschot aan warmteproductie.
Hierdoor kan de lichaamstemperatuur gaan stijgen en levensbedreigende waarden aannemen. Dit is dan weer schadelijk voor de vitale organen en kan zodoende dus leiden tot sterfte. De kans dat deze ziekte tot uiting komt is het grootst bij gasanesthesie, extreme inspanning, training, stress, en dergelijke.
Voor de poedel is er een DNA-test voor deze aandoening beschikbaar, zodat het al mogelijk is om voordat de verschijnselen ontstaan, vast te stellen of de hond aan de aandoening lijdt en waardoor dragers en lijders uitgesloten kunnen worden van de fokkerij.

PL Patella Luxatie (komt vooral bij de toy en dwerg poedel voor)
De knieschijf ofwel patella ligt normaal gesproken in een kraakbeensleuf aan het onderste gedeelte van het bovenbeen. Bij patella luxatie schiet deze van zijn plaats (naar binnen of naar buiten). De knieschijf heeft een belangrijke functie in het mechanisme van de kniebuiging. Bij een luxatie van de knieschijf valt deze functie weg. Daardoor kan de hond niet meer goed op dit been steunen.
Knieschijfluxatie kan aan één poot voorkomen maar vaker zien we het beiderzijds. We zien het bij de jonge hond vanaf een week of 8 maar we zien ook vaak pas problemen op latere leeftijd. In principe kan patella luxatie bij alle rassen voorkomen. We zien het echter het vaakst bij de kleine en minirassen.
Hier is een test voor die uitgevoerd kan worden vanaf plus minus 1 jaar. 



Ziektes waar nog niet op getest kan worden 

AD Addison Disease
De ziekte van Addison is een goed te behandelen hormonale ziekte. Bij het ontdekken van de ziekte is de hond meestal zo’n 4 jaar oud (dat is niet in alle gevallen zo; de leeftijd varieert van 4 maanden tot 14 jaar). Teven hebben de ziekte vaker dan reuen. 
De eerste verschijnselen zijn mild en onduidelijk. Vaak wordt de ziekte pas vastgesteld als de hond ernstig ziek is.
Honden kunnen aan de ziekte van Addison overlijden, als de verschijnselen niet tijdig worden onderkend. Maar met een goede medische behandeling worden honden met de ziekte van Addison net zo oud als hun gezonde soortgenoten.
De ziekte van Addison is een auto-immuun ziekte, d.w.z.: de afweercellen van het lichaam richten zich op het lichaam zelf in plaats van op vreemde indringers en vernietigen bij deze ziekte  de bijnieren.
Dit is een geleidelijk en onomkeerbaar proces.
Bij het vaststellen van de ziekte is genezing niet meer mogelijk. 
Pas als 85% tot 90% van de bijnieren (definitief) is verdwenen worden de problemen zichtbaar. Gelukkig is de ziekte goed te behandelen.
Helaas is hier geen test voor beschikbaar.

SA Sebasceous Adenitis
Sebaceous adenitis is een huidaandoening, waarbij de talgklieren in de huid ontstoken raken en hun functie verliezen als gevolg van de ontsteking. Waarschijnlijk is een verstoorde reactie van het afweersysteem tegen deze talgklieren betrokken. De talgklieren produceren normaliter talg, een vettige afscheiding die uitdroging van de huid helpt te voorkomen. Bij deze aandoening zijn de eerste kenmerken droge, schilferige huid met een vacht die geleidelijk doffer en dunner wordt. In een later stadium zal de huid dikker worden en treden er donkere verkleuringen van de huid op, terwijl er kale plekken ontstaan. De aandoening komt vooral voor bij jongvolwassene honden van 1 tot 5 jaar oud.
De diagnose wordt gesteld op basis van de verschijnselen en bevindingen bij het lichamelijk onderzoek en nader onderzoek van de huid.
Helaas is hier ook geen test voor beschikbaar.

RD Renale Dysplasie
Renale dysplasie is een ontwikkelingsstoornis of een genetisch defect aan cellen van de nieren. Iedere hond wordt geboren met relatief onvolwassen nieren. Dit verandert snel in de eerste zes weken van het leven, als hier iets niet goed gaat kan een hond Renal Dysplasia ontwikkelen.

Deze ziekte is alleen te diagnosticeren d.m.v. een biopt van de nieren, aangezien er aan de buitenkant van de nieren geen afwijkingen waarneembaar zijn. Het is een aandoening waar nog geen betrouwbare test voor is.

Laat je door bovengenoemde afwijkingen niet afschrikken. Het is namelijk een goede zaak dat je als aankomend eigenaar van deze erfelijke aandoeningen op de hoogte wordt gesteld. Vraag bij het eerste bezoek aan de fokker naar de uitslagen van de ouderdieren. Kan hij deze niet overleggen dan moet je je afvragen of je op het juiste adres bent voor de aanschaf van een pup.