PETIT CANICHE DE LA HOUSSAYE
Geschiedenis van de poedel
De meest legendarisch poedel is waarschijnlijk "Boye", deze was nauw verbonden aan het adelijke geslacht der Stuarts en is in 1643 gesneuveld op het slagveld van Martson Moore.
Wie kent de roman "Alleen op de Wereld" van Hector Malot niet, waar Joli Coeur een belangrijke rol in speelt.
De kynologen die zich met de herkomst van het ras hebben
beziggehouden zouden het niet eens zijn over het betreffende land
van herkomst. Duitsland, Frankrijk, Rusland en Hongarije worden in een
adem genoemd. Zelfs IJsland en West-Afrika kwamen in aanmerking.
In tegenstelling tot de Duitse, Engelse, Spaanse en Hongaarse
historici die er vanuit gingen dat de poedel ontstaan is uit
het resultaat van een ca. 2000 jaar durend veredelingsproces, waarbij ruwharige herdershonden, brakken en de Portugese waterhond een rol hebben gespeeld. Acht men hem in Frankrijk af te stammen van de Barbet.
De Barbets waren gespecialiseerd voor de jacht op waterwild, maar men vond hem toch te grof en te zwaar, althans voor Franse begrippen.
De Franse benaming voor Poedel = Caniche. Dit is naar alle zekerheid afgeleid van de vrouwelijke vorm van "Chien Cane", dus honden die gebruikt werden voor de jacht op eenden (canards).
De Nederlandse benaming moet zijn afgeleid van het Duitse woord "Pfudel" het geen poel of plas betekent en verband hield met de jacht op waterwild. Onze oosterburen kennen het woord "pudelnass" nog steeds en wij gebruiken het woord "poedelen" ook nog wel.
Het kapsel (toilet) van de poedel komt voort uit de eendenjacht.
Hij had voor deze taak een waterdichte vacht bestaande uit een weelderige en harde structuur nodig. Dit laatste met name om niet gewond te raken in het struikgewas en tussen het riet, waar hij doorheen moest om bij de poelen en plassen te kunnen komen.
Het nadeel van zoveel vacht was dat deze hem belemmerde in het water. Men knipte het haar daarom kort, maar liet de borst, het hoofd en de gewrichten bedekt. Dit laatste was heel erg belangrijk omdat een natte vacht en daardoor te koud worden van de hond er klachten van reumatische aard zich zouden kunnen voordoen. De borst bleef bedekt om te voorkomen dat de hond last kreeg van de sterke temperatuurswisselingen. Koud water. Hete zon.
De poedels kregen een lintje in hun haar om te kunnen zien welke poedel van wie was, zodat daar geen onenigheid over kon ontstaan.
